รักคุณอย่างเป็นทางการ

รักคุณอย่างเป็นทางการ
ผู้เขียน  วรศิษฏ์
สำนักพิมพ์  วรศิษฏ์
หมวดหมู่  นิยาย นิยายโรแมนติก


เมื่อเรื่องหัวใจ มีอะไรมากกว่าการเอาชนะ

“อายุ้ง! ไหนลื้อบอกป๊าว่ามาดูแลม้าให้อาซัน”

“จะ...ใจเย็นๆ นะคะป๊า ส่งปืนให้ยุ้งดีกว่าค่ะ โป้งป้างขึ้นมาจะทำยังไง” สัตวแพทย์สาวพยายามตะล่อมสุดชีวิต หน้าถอดสียิ่งกว่าปลากัดเพลี่ยงพล้ำคู่ต่อสู้ นิ้วทั้งสิบค่อยๆ แกะมือพ่อออกจากไกปืนหากก็ยากเต็มที รู้ว่าท่านแค่ขู่แต่อดหวั่นไม่ได้ว่าปืนจะลั่น อีกคนก็ไม่หลบปืนเลยสักนิด ซ้ำยังยืดอกรับปลายมัจจุราชเงินยวงเสียด้วยซ้ำ

“เจาะไข่แดงลูกสาวอั๊วไปหรือยังห้ะอาซัน!” คำถามตรงๆ กระแทกใจภูตะวันได้แรงยิ่งกว่าปืนจ่ออก ในขณะที่ใบหน้าซีดเผือดของเจ้าของไข่แดงแปรเปลี่ยนเป็นสีแตงโม

“ไข่แดงลูกสาวป๊ายังอยู่ดีมีสุขครับ”

“อายุ้งคือดวงใจอั๊ว เมื่อไรที่มีลูกสาว ลื้อจะเข้าใจ” อารมณ์เสี่ยทรงยศเริ่มเย็นลง ประโยคเมื่อครู่คือการสอนมากกว่าข่มขวัญ คำตอบและแววตาจริงใจของภูตะวันไม่มีคำว่าโกหกซ่อนอยู่ ท่านยอมลดปืนลง ก่อนโอบไหล่ขวัญของใจประหนึ่งจงอางหวงไข่

ทว่าสรรพสิ่งรอบกายกลับหยุดนิ่งเมื่อหัวเรือใหญ่แห่งไร่ข้าวโพดกาญจ์การุณย์คุกเข่าลงต่อหน้า

“ครับ ถ้ามีลูกสาวผมคงเข้าใจหัวอกป๊าดีขึ้น”

ไม่มีโอกาสใดเหมาะสมเท่าครั้งนี้ มั่นใจแล้วว่าหัวใจห่ามๆ ก้อนนี้ทุ่มให้ยายจอมยุ่งหมดเกลี้ยงทั้งสี่ห้อง “ผมขออนุญาตขอลูกสาวป๊ามาเป็นแม่ให้ลูกสาวผม ป๊าสะดวกหรือเปล่าครับ”

“ไอ้หยา! / นายซัน!”
--------------------------------------------------------

“ที่บอกป๊าเธอไปเมื่อเช้า ฉันพูดจริง”

“อืม”

สัตวแพทย์สาวซบใบหน้ากับอกแกร่ง ถึงเขาจะกวนไปบ้าง ปากเสียจนยากจะซ่อมและแกล้งกันทุกครั้งที่มีโอกาส ทว่ายุ้งทองรู้...ชายหนุ่มไม่เคยโกหก ทุกสิ่งที่ออกจากปากเขาคือการคิดไตร่ตรองมาดีแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นการตัดสินใจใช้ชีวิตแบบครอบครัวก็ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ

“ถ้าเราแต่งงานกัน วันใดวันหนึ่งทะเลาะกันขึ้นมาแล้วนายหนีไปซบอกอีหนูนมตู้มๆ ฉันคงทนไม่ได้”

ตั้งแต่ถูกนายโจรไพรหน้าหนวดลากมาอยู่ด้วยกันที่ไร่ข้าวโพด เธอก็เห็นบรรดาสาวๆ ตั้งแต่วัยขบเผาะไปจนถึงสาวแก่แม่ม่ายสลับกันเทียวไล้เทียวขื่อหรือไม่ก็ส่งอาหารคาวหวานมาบรรณาการเขาแทบทุกวัน บางคนยกเรื่องงานมาอ้าง แต่มีเหมือนกันที่บอกตรงๆ ว่ามาเพราะอยากมา เธอมั่นใจในตัวภูตะวัน แต่ไม่ไว้ใจสาวๆ รอบกายเขา...

“ฉันไม่ใช่คนเจ้าชู้ ไม่อย่างนั้นไม่โหนคานรอเธอมาสิบกว่าปีหรอกยายตัวยุ่ง”

“ทำเป็นพูดดีไป ถ้ามีผู้หญิงมาแก้ผ้าตรงหน้านายจะเอาไหมล่ะ”

ภูตะวันฝังจมูกลงบนหน้าผากกลมของคนในอ้อมกอด ยุ้งทองใช้น้ำหอมหรือน้ำมันพรายกันแน่ เขาถึงได้ติดใจจนหนีไปไหนไม่รอด

“ใช่เธอหรือเปล่า ถ้าใช่...ก็เอา”